Life is more fun in the Philippines!

18 januari 2016 - Sagada, Filipijnen

Na een lange dag niksen op KLIA2 (10 uur wachten) stapten we in de nachtvlucht richting 7000+ eilanden; de Filipijnen. Je moet er wat voor over hebben om goedkoper te vliegen. In Manila aangekomen werden we direct al geconfronteerd met de armoe die hier meer zichtbaar aanwezig is dan in de andere steden, de snelweg vanaf het vliegveld ging dwars door de sloppenwijken. Ook zie je hier veel meer daklozen, bedelaars en zwerfkinderen, en veel oude vervallen gebouwen met zelfbouwhutjes als onderdak. Dat brengt weer even ons eigen leven in perspectief.

Manila is helaas wel een beetje een grote vieze stinkstad met heeeeel veeeeel verkeersdrukte (stilstand), en hebben we het grootste deel van de tijd in taxi's gezeten van A naar B naar A naar C naar B naar E. Tussendoor konden we wel nog even shoppen in een gigantisch winkelcentrum en heeft Olga Ed verslagen met bowlen. Ook een oud Spaans fort werd niet overgeslagen en werden we belaagd door 20 lokale kinderen die allemaal met ons op de foto wilden. We namen, op Eds verjaardag, de nachtbus die ons de volgende ochtend dropte in Banaue.

Banaue is een dorpje hoog in het Cordillera Central gebergte, en dat hebben we geweten. Na twee dagen omhoog en omlaag ploeteren langs eeuwenoude (1000+) rijstvelden en prachtige uitzichtpunten hadden we ook twee dagen spierpijn, en veel mooie foto's. Het was wel even schrikken, omdat we na 4 maanden warmte niet echt gewend waren aan temperaturen onder de 20. Gelukkig hadden we in Manila toch nog even een vest gekocht en was het hier heerlijk tot rust komen. Edwin werd wel ziek (voor het eerst in 4 maanden) waardoor we in Sagada, onze volgende bestemming, maar 1 dag overhielden om iets te zien.

In Sagada zijn we met een lokale gids naar de Hanging Coffins gegaan, houten doodskisten die op de meest onmogelijke plekken aan steile kliffen hangen. Via een glibberig pad kwamen we in een rivierbedding terecht, die via een grot-tunnel ons mooi een forse wandeling omhoog en omlaag bespaarde. De tocht door de rivierbedding was voor de gids wat makkelijker dan voor ons; onze voetjes zijn niet droog gebleven (keep m dry!).

De Filipijnen zijn een stuk lastiger te bereizen dan andere landen, het hele internet staat vol met horror verhalen over gemiste vluchten en vertragingen. In het cafe waar we nu dit typen is een oud Engels stel al ruim een uur aan het discussiëren met hun gids omdat hun vlucht 4 uur is vervroegt (wat ze dus niet redden). Wij vliegen de 20e naar Puerto Princessa om vanuit daar op ons gemak een deel van de 1780 eilanden van Palawan te verkennen. Klik hier als je benieuwd bent.

Het internet is hier niet zo soepel als thuis, dus de vele foto's zullen wellicht nog even moeten wachten (we gaan het proberen).

Foto’s

3 Reacties

  1. Anouk Suntjens:
    18 januari 2016
    Heee Olga & Edwin!
    Ik heb jullie hele reisblog en alle foto's doorgelezen/gekeken.
    Het ziet er GEWELDIG uit!
    Genietze nog verder, maar dat gaat volgens mij wel lukken!

    Groetjes van Anouk
  2. Silly:
    18 januari 2016
    Keep m dry ed!!!! Had ik toch wel verwacht van je. Ik lach me overigens wel helemaal kapot dat je je vest weg hebt gedaan :P hihi. Ik hoop dat je toch een beetje een leuke verjaardag hebt gehad!!! X Silly
  3. Germa Wijnen:
    22 januari 2016
    Hoi Olga en Edwin,
    Geweldig, wat hebben jullie een heerlijke tijd daar in het verre oosten.
    Ik heb net alle verhalen gelezen. super leuk. Jullie schrijven leuk.
    Nog heel veel plezier, zal zeker lukken als ik die foto's bekijk van Palawan.
    groetjes Germa en de mannen.