Laatste loodjes

Taipei is een grote stad met weinig verkeerschaos (vanwege een goede metro) en fietspaden. Fietspaden! Als echte Hollanders konden we dat natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan. Via Youbike huurden we bij het verste metrostation twee mooie knalgele kinderfietsjes (ze zijn hier niet zo groot als ons) en zijn we via via via terug gefietst naar ons hotel (27 km!!). In het zonnetje was de temperatuur heerlijk, dus bij elke stop voelde het een beetje als een mooie lentedag in Nederland.

Omdat we jullie beloofden actiever te gaan doen stapten we de volgende ochtend in een busje richting een national park, waar we maar een klein beetje de weg kwijt raakten. Na 5 rondjes met de bus en een mooie maar korte wandeling werd het al laat, en vonden we de bus terug. Het hele verhaal leggen we nog wel eens uit, de conclusie is dat Chinees best lastig is te ontcijferen...

Nog niet moe van het wandelen gingen we de volgende dag op weg naar een ander park dicht bij de stad, waar je met een gondeltje omhoog kon richting theevelden. Hier hebben we heerlijk rondgebanjerd om uiteindelijk weer beneden de heuvel uit te komen. Ook hier bleek dat de lokale bussen lastig zijn: we stapten in bus 263 richting Taipei Main Station, maar na ongeveer anderhalf uur herkenden we helaas ons instappunt en waren we dus niet echt verder...

Die nacht ging de wekker om 03:00, wat onze 8 dormgenoten vast niet konden waarderen. We vlogen vroeg richting Bangkok, met het originele plan om naar Laos te gaan voor het laatste stukje van de reis. Zoals altijd met plannen volgen we dat niet zo strak en pakten we direct een busje naar Kanchanaburi, Thailand. We hebben tenslotte nog niet heel Thailand gezien!

We begonnen in Kanchanaburi, een dorpje die bekend is omdat daar de beroemde brug over de Kwai rivier is. Dwars door dat dorpje loopt de Death Railway, een spoorlijn aangelegd in de tweede wereldoorlog door duizenden gevangenen en Aziatische arbeiders. Hierover is een mooi museum, vlakbij de Hellfire pass, een uitgehakte passage door de berg. De treinbaan is niet meer in gebruik, maar wel kan je langs het pad hele stukken wandelen. Indrukwekkend.

Tweede Thailand spot die we gemist hadden was Ayutthaya, een tempelstad/dorp dichtbij Bangkok. We sliepen in een schattig guesthouse in een supergrote kamer, en huurden fietsen om de tempel ruïnes te verkennen. Al na 5 minuten in het tempelcomplex wisten we waarom de hele omgeving zo droog en stoffig was; het was 37 graden.. Nadat we in een koffietentje ons weer menselijk voelden gingen we nogmaals de sauna in, die helaas nog een beetje hoog stond. We besloten dat we hier niet geschikt voor waren en hebben heerlijk in onze aircohotelkamer South Park gekeken.

Met de Thaise trein gingen we de volgende ochtend vroeg richting een van de vele nationale parken van Thailand; Kao Yai. Hier konden we gelijk mee op tour waar we mochten zwemmen vlak naast een lokale markt. We hebben inmiddels zoveel lokale marktjes gezien dat we aardig goed worden in het bestellen van de lekkere dingen, zoals superrijpe mango's en geBBQe varkenslapjes op een stokje. Hierna stopten we bij de ingang van een grote grot, waar niet veel later miljoenen vleermuizen hun zoektocht naar muggen (heel goed!) begonnen in een lange sliert.

Tijdens de jungle spotting tour de dag hierna bewees onze gids haar skills; alle dieren die we wilden zien (-tijgers) kwamen langs hobbelen en poseerden voor de camera. We zijn wel nog steeds hard op zoek naar een 'beestje voor Geert', een van de laatste opdrachten die we nog moeten voltooien. Hier hebben we nog voldoende de tijd voor op Koh Chang, het laatste eiland waar we onze laatste week (:() gaan verdoen met luieren op het strand (bijkleuren) en rondscooteren. We komen namelijk 27 februari alweer terug naar ons koude kikkerlandje.