Land nummer 6
9 februari 2016 - Nangang District, Taiwan
Ons wekkertje ging rond half 7 (vakantie noemen ze dat) om een beetje op tijd de bus te kunnen nemen richting Loboc, een berg-gat in Bohol. De bus zelf was maar een half uurtje (en goedkoop), maar we wilden nog lekker rondtuffen op de scooter die dag. Niet veel later hadden we twee mooie scooters en gingen we op weg door allerlei rijstvelden en bergdorpjes richting een stuk bos waar heel speciale diertjes leefden.. Tarsiers! De enige manier om ze echt te beschrijven is buitenaardse aapjes. Grappig, schattig en een beetje freaky.
We hadden de scooters twee dagen gehuurd dus ook de volgende ochtend gingen we vroeg op weg richting de Chocolate Hills, het meest toeristische stukje van Bohol. Niet persé een hoogtepunt, maar je kan het moeilijk missen. Het leukste van deze dag kwam nadat we de rest van de toeristen achter ons lieten; een 140 km lange route langs allerlei bergdorpjes en uitzichtpunten wat eindigde in een mooie afdaling terug naar de oceaan. Het was een redelijk niet-toeristische route, we hebben ongeveer 100 km lang een wegrestaurantje proberen te vinden voor onze lunch. Gelukkig hadden we allerlei snackjes van de lokale bakker meegenomen, voor welgeteld € 0.75.
Na wederom een hobbelig ritje met een lokale bus en een tricycle waren we op Alona Beach: het Kuta Beach van de Filipijnen. Hier bleken alle hotels zichzelf erg hoog in te schatten; de prijzen waren hoger dan in Nederland. Na wat zoeken vonden we een resort uitziend landhuis waar we voor € 20,- een zwembad, pooltafel en bad kregen. Prima geregeld! Helaas voelden we ons maar 1 nachtje koning; we moesten naar Manila om door te vliegen naar Taipei, Taiwan.
Nadat we langer bij de startbaan moesten wachten dan dat we in de lucht hingen kwamen we, als een van de weinige Westerlingen, in het feestvierende Taipei. Ons avondeten bestond noodgedwongen uit McDonalds om half 12 's nachts, een aparte manier om Chinees Nieuwjaar in te luiden. Chinees Nieuwjaar betekend namelijk hier ook dat zo'n beetje alles dicht is...
Taipei is koud. Niet echt koud vergeleken met jullie buitentemperatuur (hehehe) maar voor ons arme verwende reizigers zonder warme kleding is elke graad minder voelbaar. Sokken in sandalen mag hier... Of dat hopen we iig.
Vandaag hebben we nog een hoog gebouw aan ons lijstje kunnen toevoegen; de Taipei 101. Het is inmiddels een traditie dat we hoge gebouwen bezoeken (Petronas Towers, Burj Khalifa, Marina Bay Sands), niet alleen voor het uitzicht maar ook omdat het kan :) Hierna hebben we verschillende gebouwen en huiskamertjes in het miniatuur bekeken in het Miniatures Museum of Taiwan. Vanavond gaan we met een groep uit ons hostel naar een night market om allerlei vage shit te eten, en de komende dagen zijn ook alweer volgepland.
Omdat het hier niet echt warm is vliegen we de 13e naar Bangkok, om daar een trein te pakken richting Laos. Het eerste land zonder strand, dus daar gaan we veel door de natuur ploeteren en wat minder op ons gat zitten. Maar daarover volgende keer wellicht meer.
We hadden de scooters twee dagen gehuurd dus ook de volgende ochtend gingen we vroeg op weg richting de Chocolate Hills, het meest toeristische stukje van Bohol. Niet persé een hoogtepunt, maar je kan het moeilijk missen. Het leukste van deze dag kwam nadat we de rest van de toeristen achter ons lieten; een 140 km lange route langs allerlei bergdorpjes en uitzichtpunten wat eindigde in een mooie afdaling terug naar de oceaan. Het was een redelijk niet-toeristische route, we hebben ongeveer 100 km lang een wegrestaurantje proberen te vinden voor onze lunch. Gelukkig hadden we allerlei snackjes van de lokale bakker meegenomen, voor welgeteld € 0.75.
Na wederom een hobbelig ritje met een lokale bus en een tricycle waren we op Alona Beach: het Kuta Beach van de Filipijnen. Hier bleken alle hotels zichzelf erg hoog in te schatten; de prijzen waren hoger dan in Nederland. Na wat zoeken vonden we een resort uitziend landhuis waar we voor € 20,- een zwembad, pooltafel en bad kregen. Prima geregeld! Helaas voelden we ons maar 1 nachtje koning; we moesten naar Manila om door te vliegen naar Taipei, Taiwan.
Nadat we langer bij de startbaan moesten wachten dan dat we in de lucht hingen kwamen we, als een van de weinige Westerlingen, in het feestvierende Taipei. Ons avondeten bestond noodgedwongen uit McDonalds om half 12 's nachts, een aparte manier om Chinees Nieuwjaar in te luiden. Chinees Nieuwjaar betekend namelijk hier ook dat zo'n beetje alles dicht is...
Taipei is koud. Niet echt koud vergeleken met jullie buitentemperatuur (hehehe) maar voor ons arme verwende reizigers zonder warme kleding is elke graad minder voelbaar. Sokken in sandalen mag hier... Of dat hopen we iig.
Vandaag hebben we nog een hoog gebouw aan ons lijstje kunnen toevoegen; de Taipei 101. Het is inmiddels een traditie dat we hoge gebouwen bezoeken (Petronas Towers, Burj Khalifa, Marina Bay Sands), niet alleen voor het uitzicht maar ook omdat het kan :) Hierna hebben we verschillende gebouwen en huiskamertjes in het miniatuur bekeken in het Miniatures Museum of Taiwan. Vanavond gaan we met een groep uit ons hostel naar een night market om allerlei vage shit te eten, en de komende dagen zijn ook alweer volgepland.
Omdat het hier niet echt warm is vliegen we de 13e naar Bangkok, om daar een trein te pakken richting Laos. Het eerste land zonder strand, dus daar gaan we veel door de natuur ploeteren en wat minder op ons gat zitten. Maar daarover volgende keer wellicht meer.
