We leven nog!

Soms moet je even gas terugnemen en gewoon een paar dagen vakantie vieren in een stranddorpje; Ao Nang is daar best geschikt voor. In Thailand is het eten echt heerlijk, die eet blog van vorige week was dus eigenlijk te vroeg. In een lokaal tentje konden we genieten van de jazzband in het luxe resort er naast, en voor ongeveer 10 euro hadden we twee hoofdgerechten, een cocktail, verse lemon juice en twee vers gemaakte ijsjes toe. Dat we daarna tot ons ondergoed natgeregend zijn door een tropische stortbui is dan niet zo erg.

Op zo'n 10 minuutjes met een longboat ligt hier het mooiste strand van Thailand, althans volgens de boekjes. Dat moesten wij natuurlijk even zien. De honderden andere toeristen hadden dit echter ook gelezen; er was niet veel strand te zien tussen alle mensen door. Wel was het uitzicht prachtig en snappen we waarom dit jaren geleden als mooist is bestempeld. We waren die ochtend gewisseld naar een hotel met zwembad, en we besloten ook ons luieren daar door te zetten.

Massages zijn hier vrij goedkoop dus ook dat hadden we eigenlijk nog veel te weinig gedaan op vakantie. Erg rustgevend was de rug en nekmassage echter niet; gekraakt en gemarteld moet je hier van proberen te genieten. Toen ze op Ed gingen staan was het duidelijk dat dit geen ontspanningsmassage was.

Na nog een heerlijk laatste dagje strand moesten we er aan geloven; Joyce was al bijna in het vliegtuig gestapt en we zouden haar ophalen. Na 2 uur braaf wachten voor de gate kwam ze dan eindelijk het poortje uit; toen was het nog maar 1 uur wachten voor de VIP bus naar Hua Hin.

In Hua Hin is het gebruikelijk om als je 45+ bent met een 35- Aziaatje door de straten te slenteren. Kost je zo'n 50 euro, maar dan kan iedereen zien wat voor vies mannetje je bent. Gelukkig kon Ed gewoon met twee blanke meisjes over straat en werd hij redelijk met rust gelaten.

Hua Hin is verder wel mooi en erg toeristisch, waar je op een brommertje redelijk uit kan ontsnappen. Op Monkey Mountain konden we genieten van het uitzicht en zo'n 500 makaken (en domme toeristen), waarna we nog even door tuften naar een mangrove voor een mooie wandeling. De dag erna hebben we voor een prikkie drie strandstoeltjes gehuurd en heerlijk de hele dag genoten van de zee en de nodige changetjes.

Na deze heerlijke strandvakantie was het weer terug naar Bangkok om wederom braaf te wachten op vliegende Hollanders. Herenigt met Silvia pakten we de taxi naar Khao San Road, het backpackers Mekka van Thailand. We hadden speciaal voor de hereniging een tafeltje gereserveerd in een van de vele rooftop bars van Bangkok, waar we een ietwat te duur drankje met uitzicht over de stad konden doen. De eerste avond sloten we af tussen de dronken toeristen die schreeuwend op de tafels stonden te dansen; echt Thaise cultuur...

Met een lichte kater stapten we de volgende ochtend in de taxi boot op weg naar het paleis, een plan dat werd gedeeld door minstens 10 toerbussen met Chinezen. Ondanks de drukte was het wel mooi en ook lekker warm (heet!). De dames gingen daarom even afkoelen met een massage terwijl Ed van luxe Cappuccino in de airco van de Starbucks ging genieten.

Na een nachtje in de trein waar Ed een tentje tegen de airco bouwden met de gordijntjes stapten we fris en fruitig de bergkou in. Wat een prachtige omgeving! Tijdens ons zipline avontuur hebben we de gidsen de 'oke superdoei' geleerd, zodat ze dat tegen andere Nederlanders kunnen zeggen als die een vrije val van 40 meter aan een touwtje gaan maken. De hele dag hingen we met een sexy broekje aan een touwtje, waar we van platform naar platform sjeesden (36x). Aan Joyce werd ook veelvuldig de liefde verklaard omdat ze bij elk plateau 'ik hou van jouw' oefenden; leuk dagje dus. We hebben er in ieder geval een louzy t-shirt aan overgehouden.

Dag twee van Chiang Mai bestond uit scooteren door de bergen, als oefening voor de rit naar Pai de dag hierna. 5 dagen en zo'n 500 km op de teller later kwamen we moe en voldaan terug uit Pai, incl zadelpijn en gezandstraalde oogjes. Voor iedere motorfan die dit leest; ga naar Pai en het noorden van Thailand!

Na een korte vlucht mochten we even genieten van het mega toeristische Phuket, waar we in Phuket City een avondje onze ogen uitkeken naar de lokale motorbende die flessen whiskey leeg tikten. De volgende ochtend ging de wekker alweer vroeg om richting Khao Sok National Park te gaan, waar we oudejaarsavond op een drijvend vlot midden in de jungle hebben mogen vieren. We hebben zelfs een nieuwjaarsduik gedaan! Ook hebben we aapjes gekeken en veel lol gehad met de andere backpackers en de Thaise familie die na uren wachten 3 minuten te vroeg hun vuurwerk afstaken.

Nu, in de wachtruimte van de ferry naar Ko Samui, hebben we eindelijk zin/tijd om even flink te bloggen; als Silvia en Joyce volgende week weer naar huis zijn zullen we weer braaf ons oude schema proberen aan te houden. Gelukkig nieuwjaar!