Mall-aysia
6 november 2015 - Kuching, Maleisië
In tegenstelling tot vele andere toeristen zijn wij wel op tijd uit Bali/Lombok vertrokken; de Rinjani vulkaan op Lombok (waar we ruim een week geleden nog heerlijk rustig sliepen) is as gaan spuwen. Wij vlogen richting Kuala Lumpur, met de intentie om vanaf daar een vlucht te boeken naar de Filipijnen. Op het vliegveld van Bali hadden we zelfs al een lonely planet gekocht, die we na grondig doorlezen (onze overstap was 8 uur...) weer inleverde in het winkeltje en ruilden voor een boek over Maleisië. November was toch nog even te vroeg qua regenseizoen..
Eerst dus Maleisië, ook een prachtig land met vooral veel verschillende nationale parken waar we hopelijk een aantal weken kunnen vullen. Als voorproefje hierop bezochten we in Kuala Lumpur het birdpark, een stukje semi-jungle midden in de stad met grote netten overspannen. De honderden vogels hadden de grootste lol met overal, echt overal, schijten, en als bezoeker moest je een soort van ontwijkspelletje spelen. Hierna kwamen we tot rust in de vlindertuin, die eindigde met een tentoonstelling van allerlei creepy insectjes waarvan de grootste en vieste vooral voorkwamen in de Cameron Highlands. Daar wilden wij ook nog heen... Brr.
Kuala Lumpur heeft ook vele malls, waar we zonder succes een e-reader probeerde te vinden. Wel heeft Olga nu weer een mooie roze mp3 speler en Edwin weer oordopjes, en hebben we genoeg westers gegeten om een aantal weken vooruit te kunnen op rijstprutjes. Omdat in bijna heel Azië elke Mall een eigen bioscoop heeft kunnen we ook 'Pan' aan onze vakantie-film lijst toevoegen, en straks (na het schrijven van deze blog) 'Spectre' van James Bond.
Na Kuala Lumpur wilden we de stad ontvluchten en gingen we naar Taman Negara, het grootste stuk regenwoud van Maleisië. Hier kan je over een gammele loopbrug op zo'n 45 meter hoogte langs de boomtoppen wandelen, waar je vertrouwen in Aziatische bouwsels word getest. Het 'hiken' in de jungle was wat minder spectaculair; je loopt namelijk over een soort steiger waardoor je het zelfs op slippertjes kan lopen. Toen we s'avonds langs hetzelfde pad liepen bleek dat er toch heel wat griezeligs rondliep; een aantal grote spinnen, boomslangen en zelfs een schorpioen werden moeiteloos in het pikkedonker gevonden door de gids met een krakkemikkig zaklampje. Wat wel een beetje jammer was dat net zo'n spin als die we in de jungle tegenkwamen ook bij ons in de badkamer huisde. Ed heeft, na vele pogingen, de spin naar de spinnenhemel gestuurd en Olga kon weer rustig slapen.
Hierna was het kou lijden in de Cameron Highlands, een 'hill-station' op zo'n 1000 meter hoogte waar het zo'n 15-20 graden is en elke middag flink plenst. Op deze hoogte heb je jungle met heel veel mos, wat echt een beetje Lord of the Rings achtig aandoet. Onze gids was een soort bio-chemicus met een passie voor plantjes, op scheikundig niveau werd alles uitgelegd wat vooral Ed zeer interessant vond.
Omdat de tropische eilandjes nog allemaal 'gesloten' waren ivm het regenseizoen in dit deel van Maleisië (geen cocktails en sunsets voor ons), zijn we naar Kuching gevlogen in Borneo; nog meer jungle! Vandaag zijn we weer eens bij een museum geweest met heel veel dooie opgezette beestjes, en plannen we vast de komende dagtrips naar de jungles en grotten. Daarover volgende week meer! ;)
Eerst dus Maleisië, ook een prachtig land met vooral veel verschillende nationale parken waar we hopelijk een aantal weken kunnen vullen. Als voorproefje hierop bezochten we in Kuala Lumpur het birdpark, een stukje semi-jungle midden in de stad met grote netten overspannen. De honderden vogels hadden de grootste lol met overal, echt overal, schijten, en als bezoeker moest je een soort van ontwijkspelletje spelen. Hierna kwamen we tot rust in de vlindertuin, die eindigde met een tentoonstelling van allerlei creepy insectjes waarvan de grootste en vieste vooral voorkwamen in de Cameron Highlands. Daar wilden wij ook nog heen... Brr.
Kuala Lumpur heeft ook vele malls, waar we zonder succes een e-reader probeerde te vinden. Wel heeft Olga nu weer een mooie roze mp3 speler en Edwin weer oordopjes, en hebben we genoeg westers gegeten om een aantal weken vooruit te kunnen op rijstprutjes. Omdat in bijna heel Azië elke Mall een eigen bioscoop heeft kunnen we ook 'Pan' aan onze vakantie-film lijst toevoegen, en straks (na het schrijven van deze blog) 'Spectre' van James Bond.
Na Kuala Lumpur wilden we de stad ontvluchten en gingen we naar Taman Negara, het grootste stuk regenwoud van Maleisië. Hier kan je over een gammele loopbrug op zo'n 45 meter hoogte langs de boomtoppen wandelen, waar je vertrouwen in Aziatische bouwsels word getest. Het 'hiken' in de jungle was wat minder spectaculair; je loopt namelijk over een soort steiger waardoor je het zelfs op slippertjes kan lopen. Toen we s'avonds langs hetzelfde pad liepen bleek dat er toch heel wat griezeligs rondliep; een aantal grote spinnen, boomslangen en zelfs een schorpioen werden moeiteloos in het pikkedonker gevonden door de gids met een krakkemikkig zaklampje. Wat wel een beetje jammer was dat net zo'n spin als die we in de jungle tegenkwamen ook bij ons in de badkamer huisde. Ed heeft, na vele pogingen, de spin naar de spinnenhemel gestuurd en Olga kon weer rustig slapen.
Hierna was het kou lijden in de Cameron Highlands, een 'hill-station' op zo'n 1000 meter hoogte waar het zo'n 15-20 graden is en elke middag flink plenst. Op deze hoogte heb je jungle met heel veel mos, wat echt een beetje Lord of the Rings achtig aandoet. Onze gids was een soort bio-chemicus met een passie voor plantjes, op scheikundig niveau werd alles uitgelegd wat vooral Ed zeer interessant vond.
Omdat de tropische eilandjes nog allemaal 'gesloten' waren ivm het regenseizoen in dit deel van Maleisië (geen cocktails en sunsets voor ons), zijn we naar Kuching gevlogen in Borneo; nog meer jungle! Vandaag zijn we weer eens bij een museum geweest met heel veel dooie opgezette beestjes, en plannen we vast de komende dagtrips naar de jungles en grotten. Daarover volgende week meer! ;)
