Sumatra 2/3

Na heerlijk wakker worden in onze luxe hut besloten we om deze luxe voort te zetten aan het zwembad. Vlak naast ons guesthouse lag een groot Duits resort met zwembad en Italiaanse koffiemachine. Omdat we geen zin hadden om te betalen voor het zwembad hebben we eerst maar een kopje koffie gedronken, om daarna sneaky een stoeltje bij het zwembad te reserveren. Het is hier allemaal zo goedkoop; Olga's favoriet, de 'lemon juice no sugar', kost omgerekend zo'n 75 cent. Bier is wel wat duurder (+-1,50), maar je krijgt dan wel 0,6 liter. Hadden we dat ook maar in Nederland.

In 'het boek' stond dat veel toeristen hier op het eiland met een scootertje een rondje maken, en dat vonden we een prima idee. Na wat onderhandeling kregen we de sleutels en kon Olga proberen de scooter niet in de bosjes te laten eindigen. Het was even wennen (links rijden!) maar gelukkig was er niet zoveel verkeer dus zijn we de dag geheel volgens instructie (drive slow slow yes?) zonder kleerscheuren doorgekomen. Onderweg werden we door iedereen onder de 10 enthousiast nageroepen en kwamen we ook langs een traditionele bruiloft. Langs de prachtige kustweg stonden talloze traditionele Batak huizen en kregen we een kijkje in het leven van de mensen hier. We eindigden bij de hotsprings, wat niet meer was dan een aantal loeihete zwembaden met restaurantjes tussen allerlei zwerfafval (dit stond ook al in 'het boek').

Waar je normaal als domme westerling bent overgeleverd aan tourbureautjes en gebrekkig engels was het voor de verandering fijn om zelf de touwtjes in handen te hebben. Maar al te vaak (ook op onze vorige reis) zitten we in busjes en hopen we maar dat we de goede hebben, terwijl we met een kaart op de iPad proberen uit te vinden waar we eigenlijk zijn. Tot nu toe is het altijd goed gegaan.

Aziaten zijn ook heel goed in vouwen; met 20-30 man in een minibusje is geen probleem, zelfs als de rit uren en uren en uren en uren duurt. Wij zijn wat minder flexibel, en besloten vanaf Medan (4 uur rijden) te vliegen naar Padang (1 uur). Het alternatief was 24 uur lang door bergweggetjes scheuren in een minibusje. Nope.

Terug in Medan zijn we ook nog even op zoek gegaan naar oordopjes, een mp3 speler en een nieuwe e-reader. Jullie kennen allemaal Olga -> deze zijn nu al stuk of kwijt. Helaas doen ze hier niet aan e-readers dus hebben we onze hoop op Jakarta, ons volgende grote doel op de reis. 

Na een kort vluchtje was het in Padang zoeken naar een hotel. In 'het boek' stond een aanbeveling, maar na een kijkje in de kamers (goede tip als je ooit hierheen gaat) besloten we dat we toch niet genoeg namen met pauper. Ons Plan B was hotel Plan B, een mooi luxe uitziend pand aan de overkant. Kamers begonnen bij 125.000 (!!), de helft van pauper-inn aan de overkant. Nadat Olga de kamers keurde alles ingevuld en geboekt, tot we bij betaling toch echt 425.000 moesten neertellen. Per ongeluk hebben we toen toch maar in een luxe hotel geslapen :)

In Padang weinig spannends; de stad verkent, op het strand geweest, zoektocht naar e-readers en weer even gratis gebruik maken van luxe hotelzwembaden. Het regenseizoen is hier een klein beetje begonnen, dus we zijn veelal de enigsfde westerse gasten en het is vooral niet zo heet overdag. Het is niet echt strandweer, maar we zijn ook nog niet verbrand! Na een korte rit zijn we nu in Bukittingi, morgen gaan we de cultuur hier verkennen achterop de motobike. Binnenkort daarover dus meer.

PS: geen foto's helaas, internet is sloooooooom